Queerly Glee


 

‘Ergens bijhoren’, dat lijkt van groot belang op Amerikaanse highschools als we de media moeten geloven. De populaire meisjes zijn lid van het cheerleaderteam en de populaire jongens zijn actief betrokken bij sport. Maar wat als je afwijkt van de norm binnen de middelbare school? Dan kan je terugvallen op de gleeclub, althans dat lijkt de Amerikaanse hitserie Glee te suggereren. Bij de gleeclub zitten de scholieren die kampen met vooroordelen van hun medescholieren en worstelen met hun eigen identiteit. Het is een bonte verzameling van karakters, de overambitieuze Rachel, de gevoelige footballspeler Finn, tienermoeder in spé Quinn en de openlijk homoseksuele Kurt.

In de serie speelt homoseksualiteit een grote rol. Kurt, een van de hoofdrolspelers komt er in een van de eerste afleveringen voor uit dat hij homoseksueel is. Hij steekt zijn geaardheid niet onder stoelen of banken, sterker nog hij is bijzonder open over zijn seksualiteit. Kurt is queer; hij stelt zich continu buiten de norm van gender en seksualiteit. Zijn voorliefde voor kleding en styling en de vele tijd die hij besteedt aan zijn uiterlijk geven blijkt van zijn vrouwelijke kanten. Tegelijkertijd maakt hij deel uit van het American football team, een echte mannenaangelegenheid. Toegegeven, zijn uitstapje naar American football komt aanvankelijk voort uit de wil om zijn vader een plezier te doen, maar dat betekent niet dat hij, op zijn eigen onconventionele manier, niet bijdraagt aan het team. Sterker nog, hij krijgt zijn medespelers zover om hun mannelijkheid voor even aan de kant te zetten om al dansend op Beyoncé’s Single Ladies te zorgen voor de eerste score van het jaar.

Homoseksualiteit wordt zichtbaar gemaakt in Glee, en het past daarmee uitstekend in de post-closet era die Ron Becker beschrijft (Becker 2009). Dit wil echter niet zeggen dat Kurt niet worstelt met zijn geaardheid en de vooroordelen die het met zich meebrengt. Zijn seksualiteit wordt namelijk nog altijd bekeken vanuit een heteronormatieve positie; het wordt geaccepteerd, maar niet begerenswaardig gemaakt (Peele 2007).

Rianne Savenije

Literatuur:

Becker, Ron. (2009) ‘Guy love: a queer straight masculinity for a post-closet era?’, in: Glyn Davis & Gary Needham (eds.) Queer TV: Theories, Histories, Practices. Londen en New York: Routledge: 121-140.

Peele, Thomas. (2007) ‘Introduction: Popular Culture, Queer Culture’, in Thomas Peele (ed.) Queer Popular Culture: Literature, Media, Film, and Television. New York: Palgrave: 1-8.

~ door schizofragmendentities op november 22, 2010.

Eén reactie to “Queerly Glee”

  1. Leuk artikel! Het is erg interessant om te kijken waar Kurts verhaallijn heen gaat, gezien het feit dat hij in het tweede seizoen van Glee een prominente verhaallijn heeft gekregen.
    Ryan Murphy, de bedenker van de serie, heeft in een interview gezegd dat Kurt nooit het slachtoffer zal zijn en waarschijnlijk zelfs een relatie zal krijgen:
    http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/8628095.stm

    Het is echter opvallend dat Kurts verhaallijn nu om pesten draait. In de zesde aflevering van het tweede seizoen, ‘Never Been Kissed’, komen de pesterijen die Kurt ondergaat erg duidelijk naar voren. Karofsky is een ‘jock’ die het voortdurend op hem voorzien heeft en dat uit door middel van fysiek geweld. Dit komt echter op een bijzondere manier tot uitbarsting: in een scene zoent hij Kurt. In een andere scene komt Kurt er op een andere school achter dat er meerdere mensen zijn zoals hij, en hij sluit vriendschap met Blaine (Darren Criss), een homoseksuele jongen die een mentor voor Kurt zou kunnen worden.
    Ik ben heel benieuwd waar de verhaallijn naartoe gaat en hoe dit ook invloed heeft op de manier waarop homoseksualiteit op Tv wordt gepresenteerd: tot nu toe lijkt de ‘salchtofferkant’ toch duidelijk aanwezig. Maar het seizoen is nog niet afgelopen, ik ben heel benieuwd wat er gaat volgen. En of er een homo-zoen komt 😉

Plaats een reactie